Elfsteden Roeimarathon 2015
De Tour de Force ploeg van DDS bestond dit jaar uit Casper, Ellen, Guillaume, Heidi, Jitze, Norbert, Marco, Marlies, Mark, Tobias en onze helden Armand en Daniel, die instapten toen op het laatste moment Teatske en Marjanne helaas moesten afhaken.
Een gevarieerde ploeg met lef en doorzettingsvermogen, tussen de 29 en 50+ jaar en met een lengte van 1.57 tot meer dan 1.90m. Gemiddelde roeiervaring: veel meer dan 7 jaar. Gemiddelde Elfstedentocht ervaring: meer dan drie keer. Basis voor een goede voorbereiding en motivatie: in de winter elke dinsdag fanatiek meedoen aan de indoortraining. Ons doel: op de eerste plaats een kruisje verdienen (de 208 km afleggen binnen de gestelde tijd van 24 uur) en een gezellig weekend hebben met elkaar, op de tweede plaats onze super tijd van vorig jaar (21 uur en 5 minuten) verbeteren.
De Wetterwille Elfsteden roeimarathon organisatie sprak over zware omstandigheden – en dat was ook wel zo. Op vrijdag was er overdag een krachtige noordenwind die de ploeg richting Dokkum parten kon spelen, maar het viel mee. In de loop van de avond ging de wind iets liggen. Op de eerste etappes van Leeuwarden naar Dokkum werden ook dit jaar weer snelle tijden neergezet. Onze Franse roeivriend Guillaume vond op dit stuk van de tocht vooral de nachtetappes spannend. Hoe vind je je Nederlandse vrienden terug in het donker? Niet dus... maar hij is ons niet kwijt geraakt.
Bijzonder was dat Ellen ondanks haar nachtblindheid een nacht etappe goed stuurde. Met een grondige google maps thuisstudie en leesbril op haar hoofd, stapte ze zeer goed voorbereid en zelfverzekerd als stuur in de nachtboot naar Oudkerk.
De nacht die volgde was koud – slechts twee graden. Niet alleen de stuurtjes werden getest maar ook de slaapzakken op het eiland Froskepolle ondergingen een kwaliteitscontrole. In de loop van de nacht draaide de wind van noord naar zuid-west en vroeg in de ochtend begon het te regenen. En dan begint de tocht echt... Iedereen maakt zo zijn eigen keuzes. Regenjas aan of regenjas uit. Natte roeikleding aanhouden tot na de volgende etappe of toch maar vast iets droogs aantrekken. Buiten wachten of gezellig samen stomen in de auto. Natte schoenen aanhouden of een krant kopen. Een mueslibol of een boterham. De blaar doorprikken of toch maar niet. De tomtom instructie volgen of op goed gevoel naar de volgende wisselplek rijden. Een banaan of een stukje brownie. Slippen onder de brug of doorroeien. Bakboord of stuurboord. Inhalen of ingehaald worden. Pompen of verzuipen.
Het meest hilaris
che moment was volgens Casper op het Slotermeer, toen Nobert het water tegen zijn kruis voelde klotsten, en schreeuwde: ’Zet de pomp aan, zet de pomp aan!’ We hadden dit jaar in goed overleg, maar zonder Norbert, besloten om geen pomp in de boot te installeren - een grote spons en plastic hoosblik moest voldoen... en voldeed.
In de buurt van Workum stopte het met regenen maar nam de inmiddels westenwind zeer sterk toe. In Delft zeker een vaarverbod, maar niet midden in Friesland. Onze roeiers trapten stug door en brachten met elke haal de boot dichter bij Leeuwarden. Op het laatste stukje moesten we nog even improviseren, op een andere plek wisselen en ook de volgbus nog uitgraven, maar niets weerhield ons van een behouden thuiskomst op Wetterwille.
Bijzonder is dat elk jaar weer al de vrijwilligers van roeivereniging Wetterwille dit mogelijk maken. Complimenten aan de organisatie!
De mooie tijd van vorig jaar – 21 uur en vijf minuten - hebben we niet verbeterd maar daar geven we vooral het weer de schuld van. We legden de 208km af in 22 uur en 8 minuten en werden daarmee derde van de vijfentwintig in de toercategorie en slechts drie minuten achter de nummer twee.
Tevreden? Ja zeker! Het was weer een zeer geslaagd weekend en we zijn weer een heleboel sterke verhalen rijker.Volgend jaar weer!!